Bezoek op de daycare

Hallo hallo,

Donderdag was mijn eerste dag op de daycare. Meteen een indrukwekkende dag omdat er check ups zijn gedaan bij alle kinderen door een organisatie uit Nepal. Een dokter en een fysiotherapeute hebben gesprekken gehad met ouders van de kinderen. Er waren 7 kinderen die de daycare bezochten maar er zijn bij (volgens mij) 13 kinderen check ups uitgevoerd. Deze hadden via via gehoord over de daycare en zijn ook gekomen. Eerst verzamelde alle kinderen en ouders zich beneden in de ruimte waar de daycare zich bevind. Ik had speciaal voor deze dag mijn kurta (nepalese kleding) aan gedaan waardoor er gevraagd werd of ik met een Nepales man getrouwd ben of dat ik hier woon.
Ik heb bij een aantal gesprekken gezeten die gevoerd zijn tussen de ouders en de dokter en daar heb ik aantekeningen van gemaakt.
De dokter vertaalde de gesprekken voor mij en heeft het eea toegelicht. Het was een vriendelijke, kundige man, toch viel me op dat het wel anders gaat dan in Nederland. Maar dat had ik niet anders verwacht.
Er waren ook een paar situaties waarbij ik even moest slikken. Zo dacht de dokter bijvoorbeeld bij een van de kinderen dat de handicap genetisch aangelegd was, dit kan getest worden, maar dit zei hij niet tegen de ouders. Dit omdat het mogelijk is dat de man de vrouw verlaat wanneer blijkt dat zij genetische aanleg heeft. Ook was er een jongentje waarvan de dokter vermoede dat hij een hartafwijking had. Zijn vader zei dat dit inderdaad zo was en dat hij een onderzoek had moeten laten doen in een kinderziekenhuis. Dit had hij niet gedaan uit onbegrip en omdat hij bang was dat hij het niet kon betalen. Ik begrijp dit wel vanuit zijn kant, maar toch vond ik het moeilijk om te horen. Ik heb met de dokter overlegd en besproken dat ik ga kijken of het mogelijk is dat ik met het kind naar het ziekenhuis ga en de mogelijke kosten vergoed.
Daarnaast ga ik kijken of ik een soort van dagelijkse routine kan opstellen voor een van de kinderen, zij is zowel lichamelijk als verstandelijk beperkt. De dokter denkt dat ze baat heeft bij een dagelijkse routine, ik ga proberen om dit haar aan te leren. De moeder verzocht om dit eerst bij de toiletgang te proberen, ze had thuis al geleerd dat ze niet in bed mocht plassen. Als ze dan wel op bed zat ging ze daar van af en plaste ze naast het bed. Hieruit kon ik opmaken dat ze dingen kan leren en ik ga proberen het uit te breiden.
Het was een lange dag en de ouders vertrokken een voor een. Ik heb nog even bij de fysio gezeten en daar gezien wat voor soort oefeningen er met een van de jongens gedaan kan worden om zijn spieren te stimuleren.Toen heb ik nog even in de daycare ruimte gezeten waar nog wat ouders zaten. Een jongentje was heel de tijd vrolijk en zat nu sip in een hoekje. Janak sprak met hem en na een tijdje ging hij bij Janak op schoot zitten en knuffelde hem. Hij wees naar mij en vroeg iets. Janak vertelde me dat hij vertelde dat zijn moeder vanmorgen dronken was en hem had geslagen en gisteren ook, hij vroeg nu of ik hem ook ging slaan. De tranen sprongen in mijn ogen, zijn moeder was alcholist en zijn vader zat er ook maar een beetje bij. Even later kwam hij naast mij zitten en raakte hij voorzichting mijn arm aan met zijn vinger, hij glimlachte en zei 'sister'.
De dokter en fysio hebben met uitgenodigt om een bezoek te brengen aan hun organisatie waar de daycare van ltch mee samen werkt. Janak en ik willen waarschijnlijk volgende week een bezoek brengen. Na deze dag waren en 10 of 11 aanmeldingen voor de daycare. Ze zeggen vanaf zondag hun kinderen te brengen. Ik ben benieuwd want in Nepal weet je het maar nooit.

Inmiddels heb ik mijn eerste ' normale' dag op de daycare gehad. Dit was gisteren. Ik was al bezig om hier een verhaaltje over te typen maar ik merk dat ik het zelf allemaal nog een beetje op een rijtje moet zetten. Dus dat volgt nog :-) .. Net zoals de foto's, die moet ik ook nog op een rijtje zetten.

Bedankt voor alle leuke en lieve reactie tijdens mijn vorige verhaal.
Tot schrijfs, liefs Dionne