Ik voel me thuis in het Langtang Children Home!

Hallo dagboekvrienden,

Hier zit ik weer in een internetcafe om jullie op de hoogte te houden van mijn bezigheden. Deze keer ben ik maar naar Thamel, het centrum, gewandeld. Hier is de internetverbinding een stuk sneller en het toetsenbord typt heel wat fijner. Om mijn mail te bekijken ga ik vaak even gauw naar een internetcafe bij ons in de buurt. Vorige week zondag was ik daar en toen viel de stroom uit, dus ik kon fijn opnieuw beginnen met alles in een ander internetcafe waar ik vriendelijk heb gevraagd of ze het scherm wilde poetsen, omdat ik de helft niet kon lezen door de viezigheid. Maar goed daar betaal je ook naar, voor 25 cent kan je een heel uur op internet zitten. Toen ik thuis kwam heb ik gedoucht, en deze keer gelukkig warm. Ik heb nu in de gaten dat ik niet moet gaan douchen op woensdag en zaterdag, de dagen dat de kinderen gaan. Dan heb ik namelijk een grote kans op een koude douche omdat er dan teveel warm water in een keer wordt gebruikt.

Ik zal mijn week weer even samenvatten voor jullie:

Maandag hadden de kinderen een vrije dag, omdat de president naar India ging. Jaa.. waar ze hier allemaal al niet vrij voor krijgen! Maar goed ik vond dat wel gezellig heel de dag lekker met de kids bezig geweest, ik heb ze een spelletje met de bal geleerd. Fopbal, hier noemen we het kiddingbal. Dat viel in de smaak bijna iedereen wilde het meespelen. Op een gegeven moment kwamen er verschillende kreten/geluiden van boven dus ik ging, nieuwsgierig als ik ben, een kijkje nemen. Wat bleek zat er een muis in de keuken, na lang jagen hebben de twee oudste jongens hem kunnen vangen en uit het raam van vier hoog naar beneden gegooid. Deze dag was er ook nog slecht nieuws, de kok kwam niet meer opdagen. Daar zit je dan met 24 buikjes die gevuld moeten worden. Gelukkig zijn de kinderen erg behulpzaam en handig en helpen ze tot de dag van vandaag goed mee.
Dinsdag was het dan zo ver mij, mijn eerste middag op de school, in grade 2. Ik moest les geven in deze klas, voor zover je het les geven kan noemen. Eerder heb ik verteld van de kruiswoordpuzzels die de kinderen zo leuk vinden, Janak vond het wel een goed idee om dit in de klas te doen. Nouja ik vind het prima. Dus een puzzel uitgezocht, gekopieerd en uitgedeeld in de klas. Na 45 min was de aandacht voor de puzzel verdwenen en heb ik gekeken wie de meeste woorden gevonden had, deze werd beloond met een snoepje. Een paar kinderen in de klas komen van langtang en riepen sister, sister kiddingbal! Ik keek de leraar aan die eigenlijk dit lesuur had en hij zei ga je gang ik geef het wel door aan de lerares die nu deze klas heeft. De kinderen wisselen namelijk ieder lesuur van leraar/lerares, deze geeft dan ook weer een ander vak. Dus wij naar buiten kiddingbal gespeeld. Ook hier vonden ze het leuk, toen er na een tijdje geen leraar te bekennen was heb ik de kinderen maar weer mee naar binnen genomen en hebben we hangman, galgje, gespeeld. Uiteindelijk heb ik dus heel de middag voor de klas gestaan.
De volgende dag, woensdag, heb ik een tweede poging gewaagd om alleen naar Thamel te lopen. En ja hoor, deze keer ben ik goed gelopen. Hier weer even op mijn mail gekeken en wat gegeten. Deze dag had ik een beetje last van heimwee. Ik ben de enigste vrijwilligster in het weeshuis, en dat zorgt ervoor dat soms best eenzaam is als de kinderen op school zijn en ik niet. Maar gelukkig komen er vrijdag nog 2 vrijwilligers en een paar dagen later mijn ouders, broer en Niels! Heb ik reuze zin in!
Woensdagmiddag heb ik mijn kleren gewassen, lekker in de zon op het dakterras. S'middags was Janak vroeg thuis, er kwam een mogelijk nieuwe kok op gesprek. Voor het eten heb ik met Janak nog een heel fijn gesprek gehad, ik had hem nog niet veel gesproken omdat hij altijd veel aan het werken is. Gelukkig voelde ik me aan het einde van de dag weer oke!
Donderdag heb ik de ochtend doorgebracht op school waar ik op de pc van Janak wat op internet heb gezeten. Ook heb ik daar nog wat zitten kletsen en ervaringen uit zitten wisselen met andere vrijwilligers. Overdag had ik wat tijd voor mezelf, dus ik heb lekker een luie dag gehouden. Ik had al een paar nachten erg slecht geslapen, dus dat kon geen kwaad een keer. Toen ik eenmaal de kinderen op was gaan halen en we onder weg naar huis waren, kwam er een meisje dicht tegen me aan lopen. Ze was heel erg bang voor een man die we iedere dag tegen komen. Ik zei dat ze maar bij mij moest blijven lopen, en thuis heb ik nog even met haar gepraat. Hopelijk is ze nu minder bang.
Ook vrijdag waren de kinderen weer vrij, ik begreep dat dit te maken had met de dag van de democratie in Nepal. Na het ontbijt wilde ik naar beneden lopen om met de kinderen te spelen, maar alle kinderen waren aan het poetsen. De ramen, muren alles werd onder handen genomen. Zelf ben ik dus ook maar begonnen met het poetsen van mijn kamer, wat hard nodig was. Daarna heb ik ook de andere vrijwilligers kamer gepoetst en meegeholpen in de keuken. De hygiene is hier heel wat anders dan in Nederland. Het leuke is dat alle kinderen zingen en muziek maken onder het poetsen, waardoor het erg gezellig was. Nadat heel het huis blinkte was het tijd om te spelen. Ik het twister voor de dag gehaald en dat was dikke pret. Vooral toen Janak en ik het tegen elkaar gingen doen, het is onbeslist geeindigt, Janak moest weg want er was iemand voor hem. Ik blij, want ik voelde zowat al mn spieren onderhand.
Ook gisteren hadden de kinderen weer een vrije dag, hun vaste vrije dag. Ik had in de ochtend een badminton competitie georganiseerd waar enthousiast aan mee gedaan werd. Helaas hing de shuttle meer in de bomen dan in de lucht.
Toen de electriciteit s'avonds werkte zat iedereen voor de tv, na een tijdje vroeg ik of iemand een bedtime story wilde horen. Niemand reageerde, dus toen ben ik naar bed gegaan. Ik zat al in mn pyama klaar om een boek te gaan lezen, totdat er op de deur geklopt werd. Er stonden twee meisjes voor de deur die toch wel een verhaaltje wilde horen. En vanmorgen heb ik alweer beloofd om vanavond een andere te vertellen.

Al met al een leuke week, ik voel me nu thuis en het wennen aan.. is voorbij wat betreft het huis en de kinderen! De cultuur en alles wat je ziet op straat is toch een ander verhaal, telkens zie ik weer andere gekke dingen. Het weer is lekker, rond de 23 graden. In de avond koelt het wel erg af en dan trek ik altijd wat warmers aan! Ik kan geen hoogte krijgen van de weersvoorspellingen van de komende week. Op deze site wordt aangegeven dat het minder wordt, maar hier wordt het volgens de kranten juist beter. Ik wacht het maar af en hoop op het laatste :-)

Hele lieve groetjes vanuit Nepal!

Namaste, x Dionne