Straatbeeld en school

Het straatbeeld van Kathmandu;

Het eerste wat je ziet als je in een kleine suzuki taxi stapt vanaf het vliegveld is veel afval, het verkeer dat aan de andere kant rijd en overal mensen en drukte! Je wordt verwelkomt door een geur van verbrand afval en het geluid van luid getoeter. Het verkeer is hier een chaos, iedereen rijd waar hij wil en doet maar wat hij wil. Ik vind het nog steeds een wonder dat ik nog geen ongeluk heb zien gebeuren, hier en daar een deukje erin rijden heb ik al wel gezien, mjaa gewoon door rijden maakt niet uit! Je ziet vooral de taxi's waar ik het net over had en verder heeel veel motors die vaak bezet zijn door 2,3 soms zelfs 4 mensen. Het openbaar vervoer bestaat hier uit een tuktuk of een local bus, waar ze 30 mensen instoppen in plaats van de gebruikelijke 15. Overal zijn winkels, zitten mensen op straat van alles te verkopen, mensen lopen rond met fietsen vol fruit of groente, de kleren en schoenmakers zitten langs de weg en natuurlijk, niet te missen, lopen de koeien midden op de weg! Wanneer ik naar Thamel loop kom langs de slager en de visboer, het vlees ligt zo op een plankje net als alle vissen. Een foto zal ik jullie nog even onthouden, inmiddels kan ik zelfs als vegetarier zijnde er naar kijken. Ook kijk ik niet meer op van een onthoofde buffalo voor de slager op de weg of een varken op de fiets, nee die is niet aan het fietsen maar die ligt dood achter op de pakkendrager. Dan is er nog een brug die ik moet oversteken waar je, als je links en rechts kijkt, alleen maar afval in de rivier ziet liggen. Er ligt een enorme hoop die ze iedere dag proberen te verbranden, en nog steeds is de hoop niet kleiner, er komt een ongelofelijke stank vanaf. Dus steeds maar hopen dat de wind de andere kant op staat!
Mensen wassen hun kleren en hangen deze te drogen voor op straat, ik woon naast the army, wat helemaal omringd is door prikkeldraad en mensen zien daar blijkbaar een goede waslijn in.. rara hoe krijg je gaten in je kleren? Kinderen lopen soms bloot rond, zonder broekje aan. Gisteren stond ik nog even te kijken, een kindje ging even gehurkt zitten en op haar gemakje zitten plassen op straat, het kan allemaal hier! In de avond zie je in Thamel, maar ook in andere delen van Kathmandu, heel veel zwervers, bijvoorbeeld moeders met kleine kindjes die om melk vragen. Iets wat ik nog steed erg moeilijk vind om te zien is de kinderen in Thamel die daar 's avonds rond lopen, zij lopen in groepjes en zijn iedere avond aan het lijm snuiven. Ze vragen toeristen om geld en trekken aan je kleren, ze zien er erg arm en vies uit. Waarschijnlijk hebben de meeste van deze kinderen geen familie en leven op straat.
Op straat zie je vaak monikken en in de ochtend en avond hoor je over belletjes rinkelen, er wordt dan gebeden voor de goden.
Verder is zoals jullie weten het water erg schaars in Nepal. Bij ons in huis wordt dit dan ook met een watertank gebracht, ongeveer eens in de 6 dagen. Laatst stond er zo'n zelfde watertank bij ons voor het huis en heel de buurt liep uit om in emmertjes water te halen, dit was een grappig gezicht. Wat vooral opviel was dat iedereen elkaar helpt, niet dat als ze zelf klaar zijn ze terug naar huis gaan.

Het klinkt voor jullie waarschijnlijk allemaal heel onwerkelijk en vies, maar geloof me heel veel dingen hebben echt hun charmes! De bevolking in Nepal is super vriendelijk en ook de cultuur en het leven hier is indrukwekkend om te zien!

De scchool waar de kinderen naar toe gaan;

Praga Jyoti English school, elke ochtend loop ik rond half 10 met de kinderen naar school. Het nieuwe schooljaar is net gestart en alle kinderen zijn een grade hoger gegaan. Onze jongste zitten nu in grade 3, waar ik in de meeste gevallen les geef. De eerste klas van de school in nursery, de kinderen uit deze klas zijn 3 jaar het meeste van de tijd zijn ze aan het spelen en ze leren woordjes. Na de nursery begint het leren uit boeken in UKG, daarna volgen de kinderen lessen in grade 1 t/m grade 8. Ze krijgen lesen als Nepalees, sociale vaardigheden, psychologie, wetenschap en nog meer vakken. Alle vakken worden in het Engels gegeven (behalve Nepalees natuurlijk). In de ochtend, voordat de lessen starten, moeten alle kinderen in rijen gaan staan, ze zingen dan het schoollied en een aantal kinderen moeten naar voren komen om iets te vertellen of bijvoorbeeld iets uit de krant te lezen, daarna wordt er op een trommel geslagen en moeten ze rij voor rij naar de klas lopen. Als ik de klas in kom staan alle kinderen op en zeggen ze; goodmorning/afternoon sister.
ik; goodmorning/afternoon, how are you?
zij; I'm fine and you?
ik'I'm also fine, take a seat.
zij; Thank you sister.
En dit zeggen ze allemaal in koor. Verder vragen ze altijd, als ze naar de wc zijn geweest, may I come in sister? Ze staan op wanneer ze antwoord geven, en vragen vaak toestemming om iets te doen. Ze hebben alleen nog wat moeite met hun vinger op steken en roepen vaak door de klas heen.
Dinsdag ben ik op school geweest en heb ik geholpen bij de nursery klas, ik had een groot elastiek meegenomen en dit was een groot succes. Een van de jongentjes was zo moe en was naast Sonam in slaap gevallen, iemand had hem in de klas gelegd, maar toen eenmaal de school uit was vergaten ze hem mee te nemen. Kelly en ik zijn maar gaan kijken en hij lag nog steeds lief te slapen, ik heb hem opgetild en en mee naar buiten genomen waar zijn moeder al stond te wachten. Ook gisteren ben ik op school geweest, ik heb weer geholpen in 'mijn' klasje, grade 3 voorheen grade 2. Er zitten 2 nieuwe meisjes in die nog wat moeite hebben met Engels. Ik heb weer een leuke les gegeven en daarna nog wat met ze gespeeld.
Ik ben blij dat ik deze week de kans nog krijg om te helpen, heb het altijd erg naar mijn zin op school!
Willen jullie meer weten over de school kijk dan eens op de schoolwebsite: www.pjes.org. Janak is er lang mee bezig geweest en het resultaat mag er zijn. Het is een mooie website met nog meer informatie over de school!

Liefs Dionne.